Ο Τάσος Δούσης μας ξεναγεί στη ΔΙΚΗ του Κωνσταντινούπολη.

Ο Τάσος Δούσης μας ξεναγεί στη ΔΙΚΗ του Κωνσταντινούπολη.

Ημερομηνία: 27 Οκτωβρίου 2011

Πρέπει να είναι η πέμπτη φορά που έρχομαι στην Πόλη ως επισκέπτης. Το φοβερό είναι ότι κάθε φορά τη βλέπω αλλαγμένη και τρομάζω να την αναγνωρίσω. Εκεί που είχα μάθει την Κωνσταντινούπολη στα βαλκανικά και ασιατικά πρότυπα, ξαφνικά μου φυτρώνουν σαν μανιτάρια ουρανοξύστες τύπου Ντουμπάι, επιχειρηματίες με Ferrari και Porsche Cayenne και μια Ιστικλάλ στην οποία καθημερινές δεν μπορείς να περπατήσεις από την πολυκοσμία. Η πόλη αλλάζει με ρυθμούς απίστευτους κι αυτό την κάνει ακόμη πιο ποθητή.

Ο χορός των δερβίσηδων, από τις επιβεβλημένες εμπειρίες που πρέπει να ζήσετε

Ταξίμ και Ιστικλάλ: εκεί όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά των Ελλήνων

Αν θέλει κάποιος να πάρει μια αρχική γεύση τού τι σημαίνει Κωνσταντινούπολη, πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί στην πλατεία Ταξίμ και φυσικά να περπατήσει στον πεζόδρομο της Ιστικλάλ (προσοχή μην σας πατήσει το τραμ, που περνάει ακριβώς από τη μέση του πεζόδρομου). Η Ταξίμ είναι η κεντρική πλατεία της Κωνσταντινούπολης. Όνειρο όλων των φτωχών Τούρκων είναι να φτάσουν μέχρι την Κωνσταντινούπολη από την Ανατολή κυριολεκτικά με τα πόδια κι εκεί να βρουν μια άκρη, για να πωλούν φρέσκα μύδια στο δρόμο. Όλοι αυτοί οι τύποι, τους οποίους θα δείτε, περισσότερο το βράδυ, να προσφέρουν γεμιστά μύδια καθ' όλο το μήκος της Ιστικλάλ, είναι κυρίως Κούρδοι που με αυτόν τον τρόπο συντηρούν οικογένειες ολόκληρες στα βάθη της Ασίας (τα μύδια παρεμπιπτόντως είναι φρεσκότατα).

Έτσι για να έχετε μια εικόνα, η Ιστικλάλ ήταν κάποτε γνωστή ως η Μεγάλη Οδός του Πέραν («Πέραν» ονομάζεται επειδή οι Ρωμιοί στο τέλος της Ιστικλάλ έβλεπαν ως πέρα μακριά την Αγια-Σοφιά). Οι πολυκατοικίες είναι κυρίως του 19ου αι. και παλιότερα στέγαζαν τις πρεσβείες των ευρωπαϊκών χωρών και τις πιο πλούσιες οικογένειες των Ελλήνων, των Γάλλων και των Ιταλών. Σήμερα αυτά τα κτήρια, αλλά και οι γύρω δρόμοι από την Ιστικλάλ, είναι πλέον κακόφημα, αν και το βράδυ φιλοξενούν τα πλέον δημοφιλή bars, clubs και εστιατόρια για τη μεσαία τάξη των Τούρκων.

Στις παραδοσιακές αγορές της πόλης εικόνες και μυρωδιές της Ανατολής έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πρωί στην Ιστικλάλ

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε τον συγκεκριμένο δρόμο και πρωί και βράδυ.  Το πρωί, όπως θα κατεβαίνετε από την Ταξίμ, στο δεξί σας χέρι θα δείτε ένα εξαιρετικό καινούριο εμπορικό κέντρο, που έχουν ανοίξει οι Τούρκοι, και λίγο πιο κάτω το ναό της Παναγίας με το υπέροχο κλασικό εικονοστάσιο.

Παρακάτω, και πολύ κοντά στην αρμένικη εκκλησία, βρίσκεται η Στοά των Λουλουδιών ή αλλιώς τοΤσιτσέκ Πασαζί. Αν παρατηρήσετε, στο μάρμαρο έξω από τη συγκεκριμένη στοά θα δείτε την επιγραφή «Αγορά Ρωμιών». Πρόκειται ίσως για το πιο εντυπωσιακό κι όμορφο μέρος της Ιστικλάλ. Στο εσωτερικό υπάρχουν εξαιρετικά εστιατόρια για ούζο τουρκικό (άρακ) και πεντανόστιμους μεζέδες. Ιδανικό μέρος για ξεκούραση από τον ποδαρόδρομο της Ιστικλάλ.

Το τέλος της στοάς θα σας οδηγήσει στο Μπαλίκ Παζάρι, όπου οι Τούρκοι πωλούν τα ψάρια τους, κι όχι μόνο. Ζαχαρωτά, τουρσιά, τυριά, ακόμη και κοκορέτσι μπορείτε να προμηθευτείτε.

Το πάνω κάτω της Ιστικλάλ δεν έχει σταματημό. Με τα πόδια μπορείτε να φτάσετε μέχρι το ατμοσφαιρικόPera Palace και να πιείτε καφεδάκι σας ή το τσάι σας, όπως έκαναν η Αγκάθα Κρίστι και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Στο τέλος της Ιστικλάλ είναι η συνοικία Τσουκουρτσούμα, μια περιοχή που συνεχώς ανεβαίνει κι εσείς εκεί μπορείτε να βρείτε αντίκες, βιβλιοπωλεία και σοφιστικέ cafes.

Η Κωνσταντινούπολη από ψηλά, λίγο πριν δύσει ο ήλιος.

Ιστικλάλ το βράδυ... για ριψοκίνδυνους τύπους

Εντάξει, για να μην είμαι υπερβολικός, αν συμπεριφερθείτε στοιχειωδώς ως απλοί άνθρωποι κι όχι ως φανταχτεροί Αμερικανοί τουρίστες, δεν έχετε να φοβηθείτε απολύτως τίποτα. Το βράδυ όλη η περιοχή αλλάζει και μπορείτε να περάσετε περίφημα, αν διατηρείτε τις αισθήσεις σας σε εγρήγορση και δεν ακολουθήσετε τις συμβουλές Τούρκων λαμογιών για χορούς της κοιλιάς και ουρί του παραδείσου. Στα γύρω σοκάκια της Ιστικλάλμ, και ιδιαίτερα στο Νιβιζατέτ Σοκάκ, μπορείτε να καπνίσετε ναργιλέ, να πιείτε το τσάι ή το ποτό σας και άνετα μπορείτε να ξετρυπώσετε μαγαζιά που παίζουν ζωντανή μουσική και να χορέψετε πάνω στα τραπέζια. Το βράδυ η ευρύτερη περιοχή δεν κοιμάται ποτέ και την προτιμούν κυρίως οι μικροαστοί Τούρκοι και η μεσαία τάξη που έχει αποκτήσει χρήματα τα τελευταία χρόνια. Καθόλου κακή ιδέα, κατά τη γνώμη μου, για ένα έντονο βράδυ.

Ο Πύργος του Γαλατά φωταγωγημένος.

Τι δεν πρέπει να χάσετε από την Ιστικλάλ:

Το μοναστήρι των Μεβλεβί, για να δείτε τους σούφι να γυροβολάνε.

Το ξενοδοχείο Pera Palace.

Τον Πύργο του Γαλατά.

Τη βόλτα με το τραμ, που θα σας φτάσει μέχρι το τούνελ.

Τη Στοά των Λουλουδιών, πρωί ή βράδυ.

Το ναό του Αγίου Πέτρου και Παύλου

Την πλατεία Ταξίμ.

Το εστιατόριο Χατζήμπαμπα ή εναλλακτικά (και πιο φθηνά) το Χατζηαμπουλάχ

Ναργιλέ και τσάι σε ένα από τα στενά δρομάκια της Ιστικλάλ

Η Αγία Σοφία, σημείο αναφοράς της Κωνσταντινούπολης, από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα παγκοσμίως.

Εμινονού και Αγορά Μπαχαρικών

Οι Τούρκοι δεν πλησιάζουν ούτε απ' έξω τη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά εγώ πεθαίνω για αυτό το σημείο. Στο Εμινονού και στην Αγορά των Μπαχαρικών μένουν κυρίως οι φτωχοί και εκείνοι που αφήνουν την πόλη, για να πάρουν το πλοίο και να περάσουν απέναντι, στην ασιατική πλευρά. Εγώ, όταν βρίσκομαι στην Κωνσταντινούπολη, κάθομαι στα σκαλάκια του τζαμιού, ακριβώς απέναντι από την Αγορά των Μπαχαρικών, και παρακολουθώ τους Τούρκους να ψαρεύουν κατά δεκάδες πάνω στη γέφυρα του Γαλατά ή να τρώνε μύδια και άλλα ψάρια από τις τράτες που τα φέρνουν ακριβώς κάτω από τη γέφυρα. Αν ποτέ βρεθείτε εκεί, να αγοράσετε καφέ από τον Μεχμέτ Εφέντι Κουρουκαφετζή, που θεωρείται ένα από τα πιο παλιά καφενεία της πόλης. Οπωσδήποτε να βολτάρετε μέσα στην Αγορά των Μπαχαρικών, για να αγοράσετεπαστουρμά και αυγοτάραχο, κι αν έχετε όρεξη για περιπέτειες, ακριβώς πίσω από την Αγορά, οι Τούρκοι έχουν φτιάξει μια αγορά στην οποία πωλούν κατοικίδια ζώα κι ό,τι άλλο ζώο μπορείτε να φανταστείτε. Εγώ συνήθως, όταν έχω χρόνο, «τσιμπάω» κι ένα φέριμποτ από την προκυμαία του Εμινονού και κάνω μίνι κρουαζιέρες με το πλοίο της γραμμής. Τώρα, γι΄ αυτούς που τους αρέσουν και λίγο τα θρησκευτικά, εκεί κοντά υπάρχει και το τέμενος του Ρουστέμ πασά, που συγκαταλέγεται στα καλύτερα για τα κεραμικά πλακίδια που το έχουν κοσμούν.

Η γέφυρα του Βοσπόρου, οι ντόπιοι συχνά την αποκαλούν γέφυρα «Ατατούρκ», είναι η 6η μακρύτερη του κόσμου με μήκος 1.560 μ.

Τι δεν πρέπει να χάσετε από το Εμινονού:

Τη βόλτα στην κλειστή Αγορά των Μπαχαρικών για παστουρμά και αυγοτάραχο.

Τη μίνι κρουαζιέρα με τα πλοία της γραμμής από την προκυμαία του Εμινονού.

Την ψαροφαγία κάτω από τη γέφυρα του Γαλατά, είτε για σάντουιτς με μύδια και λευκή σος, είτε στο εστιατόριο για λαβράκι.

Το τέμενος Ρουστέμ Πασά.

Το νέο τζαμί στο λιμάνι του Εμινονού.

Το Ortakoy, παραθαλάσσιο θέρετρο και στέκι πλουσίων Τούρκων, στις ακτές του Βοσπόρου.

Σουλτάν Αχμέτ και Αγια-Σοφιά

Για την περιοχή του Σουλτάν Αχμέτ, όπου βρίσκεται η Αγια-Σοφιά, το Μπλε Τζαμί, ο Ιππόδρομος και άλλα ιστορικά σημεία της Κωνσταντινούπολης, πρέπει να αφιερώσετε μία ημέρα κι αν πηγαίνετε για πρώτη φορά στην πόλη, θα σας θεωρήσω πολύ λίγους αν δεν το κάνετε. Δεν το λέω από άποψη εθνικοφροσύνης και μανίας με την Ιστορία και το χριστιανισμό, το λέω ως ταξιδιώτης. Δεν γίνεται να πας στην Πόλη και να αγνοήσεις αυτό που την κάνει μεγαλοπρεπή. Να αγνοήσεις, δηλαδή, το βασικό της χαρακτηριστικό.